Elżbieta urodziła się w roku 1271 jako córka króla Aragonii, Piotra III. Wyszła za mąż za króla portugalskiego Dionizego, z którym miała dwóch synów. W trudnych chwilach życia uciekała się do modlitwy i pełniła dzieła miłosierdzia. Po śmierci męża majątek rozdała ubogim, a sama przyjęła habit III Zakonu Franciszkańskiego. Przed śmiercią zdołała utrwalić pokój między zwaśnionymi synami i krewnymi. Zmarła u sióstr klarysek w Estremoz 4 lipca 1336 roku. Kanonizował ją 25 maja 1625 roku papież Urban VIII.