Bonawentura, Jan Fidanza, urodził się w 1221 roku w Bagnoregio we Włoszech. Studiował filozofię i teologię w Paryżu. Po otrzymaniu stopnia mistrza wykładał te dyscypliny współbraciom w Zakonie Braci Mniejszych. Wybrany w 1257 roku na generała Zakonu, przez 16 lat rządząc nim mądrze i roztropnie, doprowadził go do niebywałego rozwoju i oparł na mocnych podstawach prawnych. Papież Grzegorz X mianował go kardynałem i biskupem Albano. Zmarł wyczerpany ogromem pracy w Lyonie 15 lipca 1274 roku podczas soboru liońskiego. Napisał wiele znakomitych dzieł z zakresu filozofii i teologii. Papież Sykstus IV 14 kwietnia 1482 roku zaliczył go w poczet świętych. Natomiast papież Sykstus V w 1488 roku nadał mu tytuł Doktora Kościoła (doctor seraficus).

Bonawentura, Jan Fidanza, urodził się w 1221 roku w Bagnoregio we Włoszech. Studiował filozofię i teologię w Paryżu. Po otrzymaniu stopnia mistrza wykładał te dyscypliny współbraciom w Zakonie Braci Mniejszych. Wybrany w 1257 roku na generała Zakonu, przez 16 lat rządząc nim mądrze i roztropnie, doprowadził go do niebywałego rozwoju i oparł na mocnych podstawach prawnych. Papież Grzegorz X mianował go kardynałem i biskupem Albano. Zmarł wyczerpany ogromem pracy w Lyonie 15 lipca 1274 roku podczas soboru liońskiego. Napisał wiele znakomitych dzieł z zakresu filozofii i teologii. Papież Sykstus IV 14 kwietnia 1482 roku zaliczył go w poczet świętych. Natomiast papież Sykstus V w 1488 roku nadał mu tytuł Doktora Kościoła (doctor seraficus).