Jan Eudes urodził się we Francji w roku 1601. Jako członek zgromadzenia księży oratorianów gorliwie głosił misje ludowe. W roku 1643 założył zgromadzenie księży, które poświęciło się misjom ludowym i prowadzeniu seminariów, oraz żeńskie zgromadzenie Córek Matki Bożej Miłosierdzia. Gorliwie szerzył nabożeństwo do Serc Jezusa i Maryi. Zmarł 19 sierpnia 1680 roku.

Ludwik d’Anjou urodził się w 1274 roku. Był synem Karola II, króla Neapolu, i Marii, córki króla węgierskiego. W 14 roku życia został w Barcelonie uwięziony jako zakładnik przez króla Aragonii. Praktykował zwyczaje franciszkańskie. Odzyskawszy wolność, zrezygnował z życia świeckiego i z tronu królewskiego. Mając 22 lata, został prezbiterem, a wkrótce papież Celestyn V konsekrował go na biskupa Tuluzy. Jako biskup przyjął habit braci mniejszych. Odznaczał się ubóstwem, pokorą i miłością do biednych. Zmarł 19 lub 20 sierpnia 1297 roku. Kanonizował go 7 kwietnia 1317 roku, w obecności jego matki i brata, papież Jan XXII.

W roku 1893 wybudowano w Ełku kościół pod wezwaniem św. Wojciecha, aby służył katolikom z Ełku i okolicy, w liczbie około 900 osób. W 100 lat później, 25 marca 1992 roku, Ojciec Święty Jan Paweł II, erygując diecezję ełcką, ten kościół podniósł do godności katedry. Katedra ta jest również sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej, w którym znajduje się koronowana figura.