Urodził się 25 kwietnia 1215 roku jako syn Ludwika VIII, króla Francji, i Blanki Kastylijskiej. W dwunastym roku życia został koronowany na króla. Mając 20 lat, poślubił Małgorzatę, córkę hrabiego z Prowansji, z którą miał jedenaścioro dzieci. Był wzorowym mężem i ojcem rodziny. Odznaczał się duchem modlitwy, pokuty i miłosierdziem wobec ubogich. Zmarł w czasie wyprawy krzyżowej, w okolicy Tunisu, 25 sierpnia 1270 roku. Do chwały ołtarzy wyniósł go 11 sierpnia 1297 roku papież Bonifacy VIII.

Józef urodził się w Hiszpanii w roku 1557. Jako prezbiter udał się do Rzymu i poświęcił się wychowaniu ubogich dzieci i młodzieży. Aby zapewnić swojemu dziełu trwałość, założył zgromadzenie pijarów. Z podziwu godną cierpliwością zniósł wiele doświadczeń. Zmarł w Rzymie 25 sierpnia 1648 roku.