Jan Chrzciciel Triquerie urodził się 1 sierpnia 1737 roku w Laval (Francja). Po wstąpieniu do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych był m.in. gwardianem klasztoru w Olonne oraz kierownikiem duchowym sióstr klarysek. Podczas rewolucji francuskiej kategorycznie odmówił złożenia przysięgi na wierność prawu cywilnemu, przeciwnemu Kościołowi, chcąc być wiernym Kościołowi i papieżowi za cenę życia. Został ścięty na gilotynie 21 stycznia 1794 roku. Przed śmiercią wyznał: „Jestem chrześcijaninem, katolikiem, kapłanem i synem św. Franciszka, pragnę zachować wiarę w Chrystusa aż do śmierci”. Oprócz niego w gronie męczenników znalazło się 14 prezbiterów diecezjalnych, trzy siostry zakonne i jedna osoba świecka. Papież Pius XII beatyfikował ich 19 czerwca 1955 roku.

Sebastian poniósł męczeństwo w Rzymie na początku prześladowania Dioklecjana. Jego grób, w katakumbach przy via Appia, wierni otaczali czcią już od najdawniejszych czasów.

Sebastian poniósł męczeństwo w Rzymie na początku prześladowania Dioklecjana. Jego grób, w katakumbach przy via Appia, wierni otaczali czcią już od najdawniejszych czasów.

Eustochia, Smeralda Calafato, urodziła się w miejscowości Annunziata niedaleko Mesyny, na Sycylii, 25 marca 1434 roku. W bardzo młodym wieku wstąpiła do klarysek. Żywiła wielkie nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu i do Najświętszej Maryi Panny. Była mistyczką, otrzymała dar łez i stygmaty. Celem większego zaangażowania na drodze doskonałości Eustochia założyła nowy klasztor w Montevergine, do którego wstąpiły później jej siostra, kuzynka i matka. Zmarła 20 stycznia 1485 roku. Jej kult zaaprobował 14 września 1782 roku papież Pius VI, a kanonizował ją 11 czerwca 1988 roku papież Jan Paweł II.

Fabian, w roku 236 wybrany biskupem Kościoła Rzymskiego, w roku 250 poniósł męczeństwo na początku prześladowania Decjusza i został pogrzebany w katakumbach Kaliksta.