Podczas rewolucji francuskiej na okrętach w Rochefort zostało uwięzionych 829 prezbiterów i zakonników, ponieważ odmówili złożenia przysięgi na cywilną Konstytucję kleru. Zostali poddani prześladowaniom, głębokim upokorzeniom i brutalnemu traktowaniu. W ciągu dziesięciu miesięcy zmarło 547 osób. Spośród tych bohaterów wiary i wierności papieżowi i Kościołowi Jan Paweł II 1 października 1995 roku beatyfikował Jana Chrzciciela Souzy i jego 63 towarzyszy. Jan Ludwik z Besançon (Jan Chrzciciel Loir), urodzony 11 marca 1720 roku, habit kapucyński przywdział w maju 1740 roku w klasztorze nowicjackim w Lionie. Po święceniach kapłańskich zasłynął jako spowiednik i kierownik duchowy. Był zakonnikiem odznaczającym się szlachetnością ducha, uprzejmością, pokorą, cierpliwością, spokojem. Promieniował franciszkańską radością. Umarł 19 maja 1794 roku. Protazy z Sées (Jan Bourdon), urodzony 2 kwietnia 1747 roku, przywdział habit kapucyński w nowicjacie w Bayeux 26 listopada 1767 roku. Po otrzymaniu święceń kapłańskich był sekretarzem prowincjalnym, kaznodzieją i rektorem sanktuarium. Imponował swą postawą fizyczną, moralną i duchową. Odznaczał się stałością w wierze, roztropnością, obserwancją zakonną i innymi cnotami. Zmarł 23 sierpnia 1794 roku. Sebastian z Nancy (François François), urodzony 17 stycznia 1749 roku, przywdział habit kapucyński w nowicjacie w Saint-Mihiel 24 stycznia 1768 roku. Po święceniach kapłańskich był spowiednikiem, kaznodzieją i pomocnikiem proboszcza. Wiódł wzorowe życie zakonne, odznaczał się wyjątkową pobożnością. Zmarł 10 sierpnia 1794 roku.

Podczas rewolucji francuskiej na okrętach w Rochefort zostało uwięzionych 829 prezbiterów i zakonników, ponieważ odmówili złożenia przysięgi na cywilną Konstytucję kleru. Zostali poddani prześladowaniom, głębokim upokorzeniom i brutalnemu traktowaniu. W ciągu dziesięciu miesięcy zmarło 547 osób. Spośród tych bohaterów wiary i wierności papieżowi i Kościołowi Jan Paweł II 1 października 1995 roku beatyfikował Jana Chrzciciela Souzy i jego 63 towarzyszy. Ludwik Adam urodził się 19 grudnia 1741 roku w Rouen we Francji. W rodzinnej miejscowości wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. 1 września 1761 roku złożył śluby zakonne. Po ukończeniu studiów otrzymał święcenia kapłańskie. 12 kwietnia 1793 roku został zatrzymany przez wojska rewolucji francuskiej. Oskarżono go o odprawianie Mszy św. i chodzenie w habicie. O. Ludwik odmówił złożenia przysięgi na nową konstytucję, oświadczając, że wiary nigdy nie wyprze się i dalej będzie nosił franciszkański habit. 6 marca 1794 roku, w Środę Popielcową, deportowano go do więzienia La Rochelle w zatoce Rochefort. Współtowarzysze niedoli wspominali go jako człowieka głębokiej wiary, pełnego miłości do Boga i bliźniego. Zmarł w więzieniu 13 lipca 1794 roku, pochowany na wyspie Aix.Mikołaj Savouret urodził się w 1733 roku. we Francji. Był prezbiterem w Zakonie Braci Mniejszych Konwentualnych i kapelanem sióstr klarysek w Moulins w Szwajcarii. W czasie rewolucji francuskiej odmówił złożenia przysięgi na wierność władzy republikańskiej. Został skazany i deportowany okrętem do Rochefort. Współtowarzyszom niedoli dał budujący przykład pobożności i cierpliwości w znoszeniu niewygód i tortur. Umocnienie w trudnościach czerpał z nauk św. Bonawentury. Zmarł 16 lipca 1794 roku. Beatyfikowani przez Jana Pawła II 1 października 1995 w grupie 109 męczenników.

Siostra Sancja (Janina Szymkowiak) urodziła się 10 lipca 1910 roku w Możdżanowie w rodzinie głęboko religijnej. Wykształcenie średnie zdobyła w Ostrowie Wielkopolskim; następnie studiowała na Uniwersytecie Poznańskim filologię romańską, apostołując gorliwie wśród młodzieży. Od młodych lat pragnęła poświęcić swe życie Bogu. W 1934 roku wyjechała do Francji i podczas pielgrzymki do Lourdes podjęła decyzję wstąpienia do Zgromadzenia Oblatek Najśw. Serca Jezusowego w Montlucon. Pod naciskiem rodziny wróciła do kraju. W 1936 roku wstąpiła do Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej – serafitek. Jej życie, na pozór bardzo zwyczajne, kryło w sobie niezwykłą głębię zjednoczenia z Bogiem. Pragnęła zostać świętą i wytrwale do tego dążyła, zawsze gotowa na wszelkie ofiary i upokorzenia, by wynagrodzić za grzeszników. Trudne warunki wojenne i ciężka praca wyczerpały jej wątłe siły; niebawem stała się ofiarą nieuleczalnej choroby. Bliska śmierci, z radością złożyła wieczyste śluby 6 lipca 1942 roku. Zmarła w Poznaniu 29 sierpnia tego samego roku. Papież Jan Paweł II dnia 18 sierpnia 2002 roku zaliczył ją w poczet błogosławionych.